Deska Barlinecka Montaż Krok po Kroku 2025

Chyba nikt nie zaprzeczy, że zapach świeżo położonej drewnianej podłogi to esencja prawdziwego domu. Jeśli więc marzyłeś o wnętrzu, w którym natura spotyka się z funkcjonalnością, to dobrze trafiłeś! Dzisiaj na tapet bierzemy zagadnienie deska barlinecka montaż. Mówiąc krótko i bez ogródek: to trójwarstwowa, gotowa do użytku drewniana podłoga, odporna na kaprysy wilgoci i temperatury, którą możesz zamontować samodzielnie po zakończeniu wszystkich "mokrych" prac budowlanych. Brzmi jak plan, prawda?

Kiedyś opowiadano o pewnym inwestorze, który wpadł na pomysł, żeby podłogę położyć na samym końcu, zaraz przed meblami, bo "przecież to tylko drewno". Skończyło się na tym, że wilgoć z nieschnących tynków wchłonęła się w deskę, która zaczęła pracować niczym na statku podczas sztormu. Lekcja z tego prosta: aby uniknąć podobnych rejsów, kluczowa jest aklimatyzacja deski oraz właściwe warunki środowiskowe i przygotowanie podłoża. Prawda, że to banał? A jednak wielu się na nim przewraca.

Zapewnienie stabilności i długowieczności podłogi z deski barlineckiej wymaga starannego przestrzegania wytycznych dotyczących warunków panujących w pomieszczeniu oraz samego materiału. Analiza zebranych danych wyraźnie pokazuje, że kluczowe parametry mają bezpośredni wpływ na sukces całego przedsięwzięcia. Poniżej przedstawiono zoptymalizowane zakresy, które minimalizują ryzyko deformacji i zapewniają optymalne zachowanie deski.

Te parametry nie są jedynie pustymi frazesami z instrukcji, ale wytycznymi, które stanowią o trwałości i estetyce całej inwestycji. Zaniedbanie choćby jednego z nich może skutkować nieodwracalnymi uszkodzeniami podłogi, co z kolei prowadzi do kosztownych poprawek i frustracji. Drobiazgowość w przygotowaniach to inwestycja, która zwraca się z nawiązką w postaci bezproblemowego użytkowania i estetyki na lata.

Wyobraź sobie budowę podłogi, gdzie każdy element gra kluczową rolę w tej samej symfonii. Zaniedbanie jednego tonu może zrujnować cały występ, a tu mówimy o podłodze, która ma służyć przez lata. Montaż drewnianych podłóg warstwowych to nie tylko składanie elementów, to precyzyjna praca wymagająca zrozumienia materiału i środowiska. Ktoś powiedziałby, że to nic trudnego – a jednak diabeł tkwi w szczegółach. Odpowiednie przygotowanie, narzędzia, a także sama technika montażu, to fundamenty, na których buduje się trwałą i piękną powierzchnię.

Teraz wyobraźmy sobie taki scenariusz: remont właśnie dobiega końca, ściany pachną świeżą farbą, a na horyzoncie pojawia się wykończeniowiec z zacięciem mówiący: „Teraz ja”. Przychodzi moment na najważniejszy, ostatni akord w budowaniu Twojego idealnego wnętrza – deska barlinecka montaż. To jak wisienka na torcie, ale zamiast słodyczy, czeka nas solidna porcja drewna gotowego na lata użytkowania. Wiele osób myśli, że to proces skomplikowany niczym operacja na otwartym sercu, jednak z odpowiednim podejściem i niezbędnymi narzędziami, staje się on znacznie bardziej przystępny. W końcu, jeśli możesz skręcić regał z dużej szwedzkiej firmy, to z drewnianą podłogą też sobie poradzisz, prawda?

Narzędzia niezbędne do montażu deski barlineckiej

Kiedy stajemy przed wyzwaniem, jakim jest montaż deski barlineckiej, pierwsze, co powinniśmy zrobić, to nie rzucać się od razu w wir pracy, lecz strategicznie przygotować arsenał. Zamiast chaotycznie szukać potrzebnych sprzętów, lepiej wcześniej skompletować pełen zestaw narzędzi, by uniknąć frustracji i opóźnień. Pomyśl o tym jak o misji specjalnej – bez odpowiedniego ekwipunku ani rusz. Pamiętaj, że każdy detal ma znaczenie, a prawidłowo dobrane narzędzia to połowa sukcesu.

Podstawą każdego profesjonalnego montażu jest łapa montażowa – ten niepozorny element okaże się Twoim najlepszym przyjacielem, szczególnie przy ostatnich rzędach desek, gdzie miejsca jest jak na lekarstwo. Umożliwia ona precyzyjne dociągnięcie elementów w trudno dostępnych zakamarkach, zapewniając idealne spasowanie. Bez niej walka z ostatnimi deskami może przypominać zmagania z wyciąganiem ostatniej gumy do żucia z paczki, gdy jest już za głęboko.

Następnym niezbędnym „kompanem” jest drewniany dobijak. Nie próbuj dobijać desek młotkiem bezpośrednio! To przepis na zniszczenie zamków i stratę pieniędzy. Dobijak równomiernie rozkłada siłę uderzenia, chroniąc krawędzie desek przed uszkodzeniami i zapewniając ich solidne, a zarazem bezpieczne łączenie. Pamiętaj, że delikatność w tej pracy popłaca podwójnie.

Piła to kolejne kluczowe narzędzie – zarówno ręczna, jak i mechaniczna, w zależności od preferencji i zakresu pracy. Do precyzyjnego przycinania wokół futryn czy rur ręczna piła sprawdzi się idealnie. Natomiast do większych cięć poprzecznych lub pod kątem, piła mechaniczna, taka jak ukośnica czy wyrzynarka z odpowiednią tarczą, zaoszczędzi Ci mnóstwo czasu i nerwów. Pamiętaj o tarczach z drobnymi zębami – to klucz do czystego cięcia bez szczerbienia drewna.

Ołówki i miara to klasyka gatunku, absolutna podstawa. Precyzyjne odmierzanie i zaznaczanie linii cięcia to podstawa, by uniknąć strat materiału i błędów, które mogą kosztować Cię czas i pieniądze. Każdy milimetr ma znaczenie, a przecież nie chcesz mieć szpar jak w zębach małego dziecka, prawda? Dobra miarka to jak dobry kucharz – bez niej ani rusz.

Nożyk do cięcia, szczególnie taki z łamanym ostrzem, przyda się do drobnych korekt, usuwania ewentualnych wypustek czy docinania podkładu. To narzędzie, które choć niepozorne, często ratuje skórę w nieprzewidzianych sytuacjach. Warto mieć go pod ręką, niczym joker w talii kart, na wszelki wypadek.

Dodatkowo, warto rozważyć zaopatrzenie się w kliny dylatacyjne – te małe cuda zapewniają niezbędną przerwę między deską a ścianą, pozwalając podłodze "pracować" pod wpływem zmian wilgotności i temperatury. Zapomnij o nich, a Twoja podłoga może zacząć puchnąć jak ciasto na drożdżach, albo, co gorsza, deformować się. Pamiętaj, że deska barlinecka to w końcu żywe drewno, a drewno lubi mieć trochę swobody. Standardowa szerokość dylatacji wynosi od 8 do 12 mm, w zależności od specyfiki deski i wielkości pomieszczenia. Ceny za zestaw klinów wahają się w granicach 10-30 zł, co jest śmieszną kwotą w porównaniu do potencjalnych problemów. Ile to już widziałem opowieści o puchnących podłogach, bo ktoś zaoszczędził na klinach.

Nie zapomnij o dobrych rękawicach ochronnych i okularach. Bezpieczeństwo pracy to absolutna podstawa, bo przecież po co się narażać, kiedy można pracować bezpiecznie? Poza tym, kto by chciał ryzykować cenne zdrowie, kiedy ma do zrobienia tak piękną podłogę?

Oto podsumowanie kluczowych narzędzi i ich typowych cen, abyś mógł sprawnie skompletować swój warsztat:

Kiedy masz już cały sprzęt, wiedz, że masz przewagę nad tymi, którzy rzucają się w wir pracy z dwoma młotkami i scyzorykiem. Profesjonalne narzędzia nie tylko przyspieszą pracę, ale przede wszystkim zapewnią Ci spokój ducha i pewność, że wykonujesz pracę zgodnie ze sztuką. Po co się męczyć, skoro można mieć ułatwioną drogę do pięknej podłogi?

Wymogi podłoża i jego przygotowanie pod deskę barlinecką

Zanim zabierzemy się za deska barlinecka montaż, musimy spojrzeć prawdzie w oczy: najpiękniejsza deska świata nie uratuje podłogi, jeśli fundament, na którym ma spocząć, będzie niedoskonały. To jak budowanie zamku z piasku na nierównym, wilgotnym brzegu morza – prędzej czy później wszystko się zawali. Odpowiednie przygotowanie podłoża to absolutny must-have, niezbywalny warunek trwałości i estetyki Twojej podłogi. Przekonał się o tym jeden z moich znajomych, który chciał oszczędzić na wylewce, efektem czego jego parkiet przypominał morskie fale, a nie płaską powierzchnię. No cóż, czasem nauka boli.

Po pierwsze i najważniejsze: podłoże musi być suche. Kropka. To niepodważalna zasada, od której nie ma odstępstw. Wilgotność podłoża cementowego nie powinna przekraczać 2%, a anhydrytowego – 0,5%. W przypadku podłoża drewnianego dopuszczalna wilgotność to maksymalnie 8%. Dlaczego to takie ważne? Drewno, jak gąbka, chłonie wilgoć z otoczenia, a zbyt wilgotne podłoże spowoduje pęcznienie desek, ich deformacje, a w skrajnych przypadkach – nawet odspojenie całej podłogi. Wyobraź sobie deski "rosnące" jak chleb na drożdżach, aż wypychają się ze ściany! Brzmi jak horror, prawda?

Jak sprawdzić wilgotność? Możesz użyć profesjonalnego wilgotnościomierza do betonu. Koszt takiego urządzenia to kilkaset złotych, ale możesz go wypożyczyć za ułamek tej ceny. Jeśli podłoże jest zbyt wilgotne, konieczne jest zastosowanie izolacji przeciwwilgociowej (np. folii paroizolacyjnej o grubości co najmniej 0,2 mm), choć to rozwiązanie tymczasowe i w większości przypadków należy poczekać na całkowite wyschnięcie podłoża. Proces ten może trwać tygodnie, a nawet miesiące, ale cierpliwość zostanie nagrodzona trwałą podłogą. W moim przypadku, na jednym z projektów, musieliśmy czekać ponad miesiąc, zanim beton osiągnął odpowiednią wilgotność. Wiem, frustrujące, ale konieczne.

Po drugie: podłoże musi być równe. Tutaj zasada jest prosta: nierówności nie mogą przekraczać 3 mm na długości 2 metrów. Większe wady mogą skutkować kołysaniem się desek, skrzypieniem, a nawet uszkodzeniem zamków. Sprawdzisz to za pomocą długiej poziomicy lub łaty. Jeśli wykryjesz większe nierówności, konieczne jest ich wyrównanie. Do tego celu stosuje się masy samopoziomujące lub szpachelki do posadzek, w zależności od skali problemu. Użycie samopoziomu kosztuje od 20 do 50 zł za 25 kg worek, co wystarcza na ok. 5 m² przy warstwie 5 mm. Pamiętaj, że inwestycja w równą posadzkę to oszczędność w przyszłości – nie ma nic gorszego niż podłoga, która wygląda jak górzysty teren, prawda?

Po trzecie: czystość. Przed przystąpieniem do montażu podłoże musi być idealnie czyste. Odpowiednie odkurzenie to podstawa, a nawet zaleca się odkurzanie za pomocą odkurzacza przemysłowego, by usunąć wszelkie resztki pyłu, piasku czy gruzu. Drobinki te mogą działać jak tarcza szlifierska, ścierając podkład i niszcząc dolną warstwę desek w miarę użytkowania. To proste, ale często niedoceniane działanie, które może znacząco wpłynąć na długowieczność podłogi. Zadbaj o czystość, a Twoja podłoga będzie Ci wdzięczna.

Temperatura i wilgotność powietrza w pomieszczeniu również mają fundamentalne znaczenie. Względna wilgotność powietrza powinna mieścić się w zakresie 45% do 60%, a temperatura powietrza od 18 do 24 °C. Takie warunki zapewniają optymalną aklimatyzację deski, która powinna spędzić w tych warunkach co najmniej 48 godzin przed montażem, nadal w fabrycznym opakowaniu. Ta aklimatyzacja to klucz do stabilności, pozwoli drewnu "odetchnąć" i dostosować się do nowego środowiska, co zminimalizuje ryzyko późniejszych deformacji. Często producenci rekomendują nawet dłuższy czas aklimatyzacji, np. 72 godziny, zwłaszcza w okresie zimowym lub letnim, kiedy wahania wilgotności i temperatury są największe. Trzymanie się tych zasad to jak ubezpieczenie od drogiej reklamacji – płacisz z góry mniej, żeby potem nie płacić więcej.

Warto również pamiętać o wilgotności samej deski. Optymalny zakres to 5% do 9%. Nowoczesne deski barlineckie montowane w systemie pływającym są zaprojektowane tak, aby ich wilgotność fabryczna mieściła się w tych granicach, ale zawsze warto to sprawdzić. Inwestycja w miernik wilgotności drewna to koszt rzędu 50-200 zł, ale daje pewność, że materiał jest gotowy do pracy.

Pamiętaj, że dokładne przygotowanie podłoża to fundament, na którym zbudujesz piękną i trwałą podłogę. Warto poświęcić temu etapowi odpowiednio dużo czasu i uwagi, aby cieszyć się efektem przez długie lata, bez nieprzyjemnych niespodzianek. Po co marnować pieniądze na poprawki, skoro można zrobić to raz, a dobrze? Jak to mawiał mój dziadek – lepiej zapobiegać niż leczyć, a w przypadku podłóg to złota zasada.

Rozkładanie podkładu podłogowego

Rozkładanie podkładu podłogowego to kolejny kluczowy etap w układaniu deski barlineckiej, etap, którego pominięcie lub niewłaściwe wykonanie może doprowadzić do koszmarnych konsekwencji. Wyobraź sobie, że to tak, jakbyś chciał zbudować komfortowy dom na nierównym podłożu, bez fundamentów – efekt będzie raczej marny. Podkład pełni funkcję amortyzatora, izolatora akustycznego i termicznego, a także, w niektórych przypadkach, bariery paroizolacyjnej. Mówiąc krótko: chroni twoją podłogę przed światem pod nią, i na odwrót, amortyzuje dźwięki i nierówności. Wielu zapomina, że to ten niewidoczny bohater cichutko czuwa nad komfortem i żywotnością naszej nowej podłogi.

Po dokładnym odkurzeniu wylewki, o czym już rozprawialiśmy, przychodzi moment na rozłożenie podkładu. Wybór odpowiedniego podkładu jest równie ważny co wybór samej deski. Na rynku znajdziemy różnorodne opcje – od naturalnego korka w rolce, przez płyty ze sprasowanych włókien drzewnych, po nowoczesne maty akustyczne wykonane z tworzyw sztucznych. Producenci desek często rekomendują konkretne typy podkładów, które najlepiej współpracują z ich produktem, oferując optymalne parametry akustyczne i termiczne. Ceny podkładów wahają się od 5 zł za m² za podstawową piankę, do 30-50 zł za m² za specjalistyczne podkłady kwarcowe czy korkowe. Lepiej wybrać materiały od sprawdzonych dostawców – taka inwestycja zwróci się w ciszy i spokoju w Twoim domu. Ile to już było przypadków, kiedy ktoś "oszczędził" na podkładzie, a potem słyszał każdy krok sąsiada z dołu... Koszmar, po prostu koszmar!

Zaczynamy od jednego rogu pomieszczenia. Pamiętaj, aby pozostawić odstęp około 10 mm między podkładem a ścianą. Ta przestrzeń, zwana dylatacją obwodową, jest kluczowa dla całego systemu pływającego. Zapobiega ona przenoszeniu się naprężeń z podłogi na ściany i odwrotnie. W przypadku kurczenia się lub rozszerzania deski (a drewno, mimo swojej stabilności, pracuje!), dylatacja umożliwia jej swobodny ruch bez uszkadzania konstrukcji. Niewłaściwie zastosowana dylatacja to prosta droga do wykwitów, pęknięć na ścianach i wybrzuszania się podłogi.

Kolejne pasy podkładu, jeśli jest to podkład w rolce, układamy ściśle obok siebie, ale z zachowaniem niewielkiej szczeliny – 2-3 mm. Unikamy zakładania ich na siebie, ponieważ może to prowadzić do nierówności i wybrzuszeń pod podłogą. Wyjątkiem są podkłady z fabrycznie przygotowaną zakładką i samoprzylepną taśmą – wtedy postępujemy zgodnie z instrukcją producenta, co często upraszcza i przyspiesza pracę. Jeśli to płyty ze sprasowanych naturalnych włókien drzewnych, łączymy je na styk, często posiłkując się taśmą, aby utrzymać je w miejscu.

Warto podkreślić, że jeśli wylewka nie jest idealnie sucha, czyli jej wilgotność przekracza rekomendowane wartości (2% dla cementowych, 0,5% dla anhydrytowych), absolutnie musimy zastosować folię paroizolacyjną. Powinna być ona rozłożona na całej powierzchni wylewki, z zakładkami o szerokości minimum 20 cm i podwinięta na ściany, co stworzy wannę ochronną. Zakładki należy zabezpieczyć taśmą paroszczelną. Bez takiej bariery wilgoć będzie swobodnie migrować do deski, prowadząc do jej uszkodzeń. Pamiętaj, folia paroizolacyjna to pierwsza linia obrony przed kaprysami wilgoci.

Rekomenduje się stosowanie materiałów podkładowych z oferty producenta deski lub innych renomowanych producentów, pod warunkiem, że ich dopuszczają zastosowanie jako bezpośredni podkład pod deską barlinecką montowaną w systemie pływającym. Takie materiały są przetestowane i gwarantują kompatybilność, co minimalizuje ryzyko problemów w przyszłości. Nie ma sensu oszczędzać groszy na podkładzie, a potem płacić tysiące za naprawy uszkodzonej podłogi. To jak budowanie luksusowego samochodu na chińskich oponach – efekt może być daleki od oczekiwanego. Pamiętaj, to co niewidoczne, często jest najważniejsze.

Kierunek układania deski barlineckiej

Wydawać by się mogło, że wybór kierunku układania deski to kwestia drugorzędna, wynikająca z kaprysu. Nic bardziej mylnego! To strategiczna decyzja, która wpływa nie tylko na estetykę pomieszczenia, ale także na percepcję jego rozmiarów, a co najważniejsze – na trwałość i stabilność całej podłogi. Prawidłowy kierunek układania deski barlineckiej może sprawić, że małe pomieszczenie zyska na przestronności, a światło słoneczne wydobędzie pełne piękno usłojenia drewna. Z kolei zła decyzja może sprawić, że Twój salon będzie wyglądał jak długi i wąski korytarz, nawet jeśli ma kształt kwadratu. Kierunek to nie tylko styl, to również fizyka!

Ogólna zasada mówi, że jeśli żadna ze ścian pomieszczenia nie przekracza 8 metrów długości, deski barlineckie powinny być układane wzdłuż kierunku padania promieni słonecznych. Co to oznacza w praktyce? Jeśli Twoje najbardziej nasłonecznione okno znajduje się na przykład na południowej ścianie, deski powinny być układane prostopadle do tej ściany, czyli równolegle do wpadającego światła. Dlaczego? Promienie słoneczne wpadające równolegle do desek sprawiają, że połączenia między nimi są mniej widoczne, a podłoga wygląda na bardziej spójną i monolityczną. Światło „masuje” strukturę drewna, uwypuklając jego naturalne piękno, a wszelkie mikronierówności czy spoiny są skutecznie maskowane. To tak, jak z dobrym makijażem – ma ukryć niedoskonałości, a nie je podkreślać.

Jednak, jak to w życiu bywa, od każdej reguły są wyjątki. Jeśli Twoje pomieszczenie jest wyjątkowo długie i wąskie, na przykład klasyczny korytarz, lub ma ścianę o długości przekraczającej 8 metrów, zasady się zmieniają. W takich przypadkach zaleca się układanie desek wzdłuż dłuższego boku pomieszczenia. To optyczne oszustwo, które sprawi, że korytarz będzie wydawał się szerszy i bardziej proporcjonalny, a długi salon nie będzie przypominał toru przeszkód. Jest to często nazywane "układaniem na wzmocnienie", ponieważ linie podłogi optycznie wydłużają przestrzeń, czyniąc ją bardziej harmonijną. Tutaj estetyka często przewyższa inne kwestie, zwłaszcza jeśli pomieszczenie ma nietypowe kształty.

Co więcej, jeśli masz pomieszczenie o nietypowym kształcie, na przykład L-kształtne lub nieregularne, decyzja o kierunku układania staje się bardziej skomplikowana. W takich sytuacjach warto rozważyć układanie desek równolegle do głównego ciągu komunikacyjnego lub do najczęściej użytkowanej ściany, która będzie pełnić funkcję "bazy". Możesz też, jak radzi architekt, stworzyć wizualizację na papierze lub użyć darmowych programów do aranżacji wnętrz, aby zobaczyć, który kierunek najlepiej pasuje do konkretnego układu przestrzeni. Wizualizacja to klucz do uniknięcia frustracji. Nikt nie chce, żeby jego piękna podłoga wyglądała jak artystyczny chaos.

Istnieją także specjalne techniki układania, takie jak jodełka francuska czy węgrowska, które dodają wnętrzu luksusu i charakteru. Te wzory jednak wymagają desek specjalnie przygotowanych do takiego montażu (zwykle ściętych pod kątem) i znacznie większej precyzji, a także dodatkowych kosztów (zarówno desek, jak i montażu, który może być nawet o 50-100% droższy). Jeśli szukasz rozwiązania unikatowego i niebanalnego, warto je rozważyć. Jednakże w przypadku standardowej deski barlineckiej montaż zazwyczaj odnosi się do układu prostego lub wzdłużnego.

Pamiętaj o tym, że deska barlinecka to materiał, który ma określoną wytrzymałość na obciążenia i naturalnie "pracuje" w pewnym stopniu. Układając ją w poprzek dłuższego boku pomieszczenia, zwiększasz ryzyko wystąpienia większych szczelin lub naprężeń, jeśli pomieszczenie jest bardzo długie. W przypadku wąskich korytarzy, układanie w poprzek może optycznie skrócić przestrzeń, a to jest zwykle efekt niepożądany. Mówiąc krótko, przemyśl to, zanim położysz pierwszą deskę. To nie jest gra w lotto – tutaj liczy się strategia, nie szczęście!

Podsumowując, wybór kierunku układania deski to nie tylko kwestia estetyki, ale także inżynierii i funkcjonalności. W zależności od wielkości pomieszczenia, nasłonecznienia oraz jego kształtu, optymalny kierunek może się różnić. Zawsze warto dokładnie zaplanować ten etap, by cieszyć się piękną i trwałą podłogą przez długie lata. Nierzadko dobrze przemyślany kierunek układania może być tak samo ważny jak sama jakość deski – co zresztą sprawdziliśmy na setkach naszych projektów. Koniec końców, chodzi o to, żeby Twoja podłoga nie tylko wyglądała dobrze, ale i dobrze służyła.

Q&A

Pytania i odpowiedzi dotyczące montażu deski barlineckiej:

P: Jakie są kluczowe wymogi dotyczące podłoża przed montażem deski barlineckiej?

O: Podłoże musi być przede wszystkim suche, z wilgotnością nieprzekraczającą 2% dla wylewki cementowej, 0,5% dla anhydrytowej i 8% dla drewnianej. Powinno być również równe, z maksymalną nierównością do 3 mm na 2 metry długości. Ważna jest też jego czystość, wolna od kurzu i zanieczyszczeń.

P: Czy deska barlinecka wymaga aklimatyzacji przed montażem? Jeśli tak, to dlaczego?

O: Tak, deska barlinecka bezwzględnie wymaga aklimatyzacji. Minimum 48 godzin, a zaleca się nawet dłużej, w fabrycznym opakowaniu, w docelowym pomieszczeniu. Dzięki temu drewno dostosowuje się do warunków temperatury (18-24°C) i wilgotności powietrza (45-60%), co minimalizuje ryzyko późniejszych deformacji, takich jak pęcznienie czy kurczenie się.

P: Jakie narzędzia są absolutnie niezbędne do samodzielnego montażu deski barlineckiej?

O: Do podstawowego montażu potrzebujesz łapy montażowej, drewnianego dobijaka, piły ręcznej (lub mechanicznej, np. wyrzynarki/ukośnicy), miary, ołówka i nożyka do cięcia. Niezbędne są również kliny dylatacyjne do zachowania odstępu od ścian oraz folia paroizolacyjna, jeśli wilgotność podłoża tego wymaga.

P: W jakim kierunku najlepiej układać deskę barlinecką?

O: Zasadniczo, jeśli żadna ze ścian pomieszczenia nie przekracza 8 m, deski układa się wzdłuż kierunku padania promieni słonecznych (prostopadle do najbardziej nasłonecznionego okna). W pomieszczeniach długich i wąskich (np. korytarzach) lub gdy długość ściany przekracza 8 m, zaleca się układanie desek wzdłuż dłuższego boku, aby optycznie poszerzyć lub proporcjonalnie ułożyć podłogę.

P: Czy należy stosować podkład pod deskę barlinecką i jakie są jego funkcje?

O: Tak, podkład pod deskę barlinecką jest niezbędny w systemie pływającym. Pełni funkcję amortyzatora (wygłusza kroki), izolatora termicznego oraz minimalizuje drobne nierówności podłoża. W niektórych przypadkach (gdy wylewka jest wilgotna) podkład pełni również funkcję bariery paroizolacyjnej. Pamiętaj o dylatacji (10 mm) między podkładem a ścianami oraz o szczelinach (2-3 mm) między sąsiednimi pasami podkładu.